Als facility professional ben ik (bijna) dagelijks bezig met huisvesting en het organiseren en implementeren van facilitaire diensten voor bedrijven. Steeds meer wordt huisvesting en facility management gezien als een strategisch goed wat bijdraagt aan het behalen van de corporate doelstellingen. Huisvesting weerspiegelt steeds vaker de identiteit van organisaties waarmee zij zich onderscheiden van concurrenten en waarmee medewerkers worden aangetrokken en gebonden.

Hoe vanzelfsprekend is het dat je naar je werk gaat en je achter een (flexibele) werkplek plaatsneemt of een gereserveerde vergaderruimte binnenstapt waar de koffie, thee en koekjes al klaar staan? Met andere woorden: dat je je in een inspirerende werkomgeving begeeft die je in je dagelijkse werkzaamheden ondersteunt en ontmoeting met collega’s en klanten stimuleert? Misschien is er in jouw werkomgeving zelfs een luxe koffiebar of is er een nieuw foodconcept in het bedrijfsrestaurant geïntroduceerd?

Nederland loopt voorop!

Nederland loopt voorop in de wereld van Facility Management en het creëren van een inspirerende en optimaal ondersteunende werkomgeving, zo gaf CEO van IMFA, Tony Keane, aan in een presentatie tijdens de algemene ledenvergadering van dé beroepsvereniging Facility Management Nederland op 14 november jl.. Onze standaard ligt dus hoog. Naast de privésituatie stellen we ook hoge eisen aan de kwaliteit van de werkomgeving.

Met dat in mijn achterhoofd kan ik niet anders concluderen dat we het ondanks de recessie in Nederland (over het algemeen) heel erg goed hebben. Natuurlijk raakt de crisis ons, de één meer dan de ander. Toch is huisvesting (onderdak), voedsel en schoon drinkwater voor ons Nederlanders de gewoonste zaak van de wereld en staan we er eigenlijk niet eens meer bij stil.

Huisvesting is een primaire levensbehoefte

Des te schrijnender is het dat in een land als de Filipijnen, waar de levensstandaard al zo veel lager ligt, een natuurramp alles wegvaagt, gezinnen uit elkaar rukt, huizen compleet verwoest en leidt tot een schreeuwend tekort aan schoon drinkwater en voedsel. Let wel: het gaat hier om de primaire levensbehoeften! Hulp is daarom hard nodig!

Ondanks het feit dat het vertrouwen in het geven aan goede doelen tot een dieptepunt lijkt te zijn gezakt, blijken Nederlanders (gelukkig) nog steeds gul te geven. Ook hierin loopt Nederland nog steeds vooraan! Ruim 18 miljoen is opgehaald na de nationale televisieactie van gisteren en de donaties blijven nog steeds binnenstromen. Dat sterkt mij in de gedachte dat we er alles aan doen stichting SHO in hun werk te ondersteunen om er voor te zorgen dat de Filipijnen er weer bovenop komen en de inwoners zich straks weer veilig en geborgen kunnen voelen. Hiertoe is het na de eerste noodhulp o.a. van belang kwalitatief goede huisvesting te realiseren, zodat de schade door een dergelijke natuurramp in de toekomst minder groot zal zijn.

Hier is veel geld voor nodig!

Daarom geef ik aan giro 555! Geeft u ook?